In your shadow I can shine - zapowiedź

Autor: Oresammie
Beta: -
POV: Zelo
Ostrzeżenia: Non-kanon, AU, masakrycznie inne przedstawienie postaci niż zazwyczaj

---

Tak bardzo was przepraszam.
Poczekacie?

---

[...]

Światło zmieniło się na zielone, a ja wyrwałem się z transu i ruszyłem wraz z ludźmi. Na przejściach tworzyli jeszcze większy tłum, niż na chodnikach. Wymagało to ode mnie wszystkich moich umiejętności, aby przypadkowo nie wjechać w kogoś. Zjechałem po schodach prowadzących do pobliskiego parku i nareszcie rozwinąłem pełną prędkość. W środku dnia nie było tam tylu ludzi, aby nie zdążyć ich ominąć. Minąłem grupkę chłopaków wyglądających na niewiele starszych ode mnie i posłałem im zazdrosne spojrzenie. Właśnie byli w trakcie tańczenia jednego z układów w rytm muzyki hip hopowej. Jeden z nich produkował się w rapie i widać było, że sprawia mu to radość. Uśmiechnąłem się gorzko do siebie. Tak bardzo im zazdrościłem. Siedząc na lekcji fizyki rozmyślałem o tym, co chciałbym robić w swoim życiu. Kiedyś miałem wrażenie, że było to granie w drużynie piłkarskiej, ale po tym poznałem muzykę. Od tamtej pory taniec i rapowanie stanowiły nieodłączną część mojego życia. Siedząc na tym niewygodnym krzesełku podczas zajęć szkolnych doszedłem do jednego, ważnego dla mnie wniosku.

„Siedziałem tu czekając na coś, za co mógłbym umrzeć lub żyć. Dopiero teraz zdałem sobie sprawę, że już dawno to miałem. Dlaczego wciąż marnuję czas?”

Wiedziałem, że muzyka i taniec były czymś, co nigdy mi się nie znudzi. Tak bardzo chciałem robić coś związanego z tym, ale wiedziałem, że nie miałem na to szans. Moi rodzice oczekiwali ode mnie, abym skończył szkołę i poszedł na dobre studia, po których znajdę dobrze płatną pracę. Potrafiłem sobie wyobrazić to rozczarowanie i złość, gdybym nie spełnił ich marzeń. Poza tym... wiedziałem, że nie mam najmniejszych szans w porównaniu z innymi artystami. Moje marzenia są głupie.
Odepchnąłem się mocniej od ziemi i rozejrzałem się w samą porę, aby zobaczyć, że właśnie pędzę w stronę latarni. Próbowałem zrobić gwałtowny skręt, ale prędkość nie pozwoliła mi na to i po chwili zapoznałem się bliżej ze strukturą lampy. Poczułem gwałtowny ból i chwilę później z jękiem podnosiłem się z chodnika.
- Cholera – warknąłem cicho – jak jeździsz, łamago?! – burknąłem do siebie, potrząsając głową. Akurat zachciało mi się filozoficznych rozmyślań podczas jazdy, niech to szlag. Rozejrzałem się za deskorolką i z ulgą zauważyłem, że jest cała. Pozbierałem się z ziemi i z obrażoną miną zlustrowałem słup.
- Jak śmiałeś stanąć mi na drodze?! – wskazałem na niego oskarżycielsko, w samą porę, aby zauważyć, że jakieś dziecko przygląda mi się ze zdziwieniem – I co się gapisz?! – odezwałem się do niego tym samym tonem, a bachor zwiał z mojego zasięgu. Odetchnąłem powoli i obszedłem słup. Moją uwagę przyciągnęła kolorowa kartka przyczepiona do niego. Zerknąłem na nią przelotnie, ale po chwili doszło do mnie, co przeczytałem. Odwróciłem się i z uwagą przestudiowałem ogłoszenie.

Korepetycje z fizyki! Każdy dział, każdy materiał, aż do zakresu studiów! Przygotowania do egzaminów, testów i sprawdzianów kompetencji! Gwarantowana zdawalność! Płatność od godziny. 
Kontakt: 010-5488-2166
[...]